На зьмярканьні – шум, гам, звон.
Гэта звоняць дуб, граб, клён.
Кветак весьніх – жар, бель, сінь,
Россып буйная расы.
А што за ўрачыстасьць – там?
Ці ня варта глянуць нам
На вясельле камара,
Покуль цепліцца зара?
Бо ў пацёмку не відаць,
Як хто будзе танцаваць
На лістоце траў і дрэў
Пад вясельны перапеў.
А найгорш – як ня ў свой рот
Перакуліш з чаркай мёд,
Або з дрэва ў нейкі лом
Зьляціш разам з камаром,
Аббіваючы бакі
Аб дубовыя сукі.
1969
|
|
